" Θέλω... "

Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις

θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές 

θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις 

θέλω τη βοηθειά σου ,κι όχι να αποφασίζεις για μένα 

θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις 

θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα 

θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ 

θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις 

θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι 

θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα

θέλω να πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις 

θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν
Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις 

Θέλω να ξέρεις

            ...πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου...
Χωρίς όρους!

- Eίμαι ελεύθερη κι αν δείχνω μικρή είναι επειδή πετάω ψηλά!

Τάνια Τσανακλίδου - Λύκε λύκε

"...Δε λέω, υπήρξαν και καλές στιγμές

Κάποιες φορές, πλημμύριζε ο ουρανός όλο άστρα

για λίγο, για όσο κρατάει ένα βλέμμα, και έπειτα κάθαρμα

με έσερνες όλο και πιο βαθιά στο σκοτεινό σου δάσος

Σ' ένα κυνήγι, ανελέητο

Χειρότερα κι από αγρίμια μπλεχτήκαμε σε πάλη ως εσχάτων

ξεσκίσαμε την ψυχή μας, πασαλειφτήκαμε αίμα

με έμαθες να ζητάω, για να σε δω να δίνεις όχι σε μένα,

αλλού, ώσπου γέρασα μαλάκα

και τώρα έτσι κι αλλιώς, δεν είμαι πια για σένα

και συ, που όλα όσα θέλεις μα δεν μπόρεσες, δεν είσαι πια για μένα..."

 

"...Λύκε μου, πήγαινε με πίσω, να πάρουμε το παραμύθι από την αρχή

βάλε μου δράκους, βάλε μου μάγισσες, δε θα κωλώσω

μονάχα εκεί, στην άκρη-άκρη, βάλε ένα σπίτι με ένα φωτάκι τόσο δα να

ένα τόσο δα μικρό φωτάκι, για να 'χω την ψευδαίσθηση

πως ίσως κάποιος εκεί, κρατάει αναμμένη μια φωτιά, κι ότι με περιμένει

Σ' αφήνω λύκε

Και συ που το όνομα σου στ' αρχαία χρόνια ήτανε φως

μείνε και ψόφα στο σκοτάδι..."

Kάνε μου τη χάρη - Active Member

Ο άβολος ήρωας

Τώρα που είναι για τα καλά νεκρός
Ας τον υμνήσουμε
ας χτίσουμε μνημεία στη δόξα του
ας ψάλουμε το ωσαννά στο όνομά του.
Οι νεκροί γίνονται
οι πιο βολικοί ήρωες: Ανήμποροι
να σηκωθούν
και ν' αρνηθούν τις εικόνες
που πλάθουμε από τις ζωές τους
Ετσι κι αλλιώς,
είναι πιο εύκολο να χτίσεις μνημεία
από το να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο.
Κι εμείς, με τη συνείδηση ήσυχη
θα μάθουμε στα παιδιά μας
ότι ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος ... κι ας ξέρουμε
πως παραμένει
η υπόθεση για την οποία έζησε
και πως το όνειρο για το οποίο πέθανε
παραμένει όνειρο,
το όνειρο ενός νεκρού ανθρώπου. 

Γράφτηκε από τον Καρλ Ουέντελ Χάιμς, 

λίγους μόλις μήνες μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. 

Οδυσσέας Ελύτης

«Το ζήτημα είναι από που βλέπει κανείς τον ουρανό..

 Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας» 

" 'Oταν μεγαλώνουμε σταματάμε να ψάχνουμε για τέρατα κάτω απο το κρεββάτι... Καταλαβαίνουμε πως υπάρχουν ΜΕΣΑ ΜΑΣ... "

Φύλλα πορείας ΙΙ "Ο δρόμος της συνάντησης"

Φυσάει Κόντρα - Active member

Υστερόγραφο: δε πιστεύω στη τύχη.
Όταν τα ψέμματα πεθαίνουν, γεννιούνται ωραίοι στίχοι
και γλυκαίνουν το μίσος στους ιχνανθρώπους
ή τους πετάνε για πάντα μες στους πανέρημους τόπους.
Λογια κρυμμένα μου, θρυμματισμένα μου
κάνατε απόσβεση σε όσα είχα μέσα μου.
Σύξυλη η μπέσα μου μπροστά στη βρώμικη ιστορία,
μύθος απέθαντος και ωμή αλληγορία.
Περιγελάστε με, δειλοί, ξεχάστε με,
πλέξτε με φυτίλι και ανάψτε με·
μέσα στην πλάνη σας ένα όνειρο ατόφιο θα εκραγεί
ζωής κραυγή και σε καλό να μου βγει...