Κρυωνεις πολυ αποψε...

Παγωσες.
Κι εγω σε νοιωθω.
Δεν εχεις τιποτα να σκεπαστεις.
Ουτε ενα φιλι...

Ποσο μετραει αληθεια αν εγω σε νοιωθω;;;

Κι αυτη η καταιγιδα που σε πηρε στο κατοπι 

δε λεει να σταματησει πια.
Αιωνες χτυπανε πανω σου οι στιγμες...
Να παρει η οργη, να παρει... 

Ειδες;
Ποσο ανετοιμο σε βρισκει παντα.
Ποσο γυμνο.
Ποσο ακατεχο.

Που ειναι οι αποφασεις που επαιρνες;;;

«Την αλλη φορα» Ελεγες,
«Θα ξερω, θα εχω ετοιμασει καταφυγια.
Θα εχω φυλαξει ζεστες κουβερτες για την παρτη μου!»

Μην απορεις...
Δεν εισαι εσυ που δεν τα καταφερνεις...
 

Ετσι συμβαινει σε ολους μας...

"Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης"

1.  Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να είμαι αυτός που είμαι,αντί να νομίζω ότι πρέπει να περιμένω να μου ορίσει κάποιος άλλος πού θα έπρεπε να βρίσκομαι ή πως θα έπρεπε να είμαι.


2. Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να αισθάνομαι αυτό που αισθάνομαι,αντί να νιώθω αυτό που θα ένιωθαν οι άλλοι στη θέση μου.


3. Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να σκέφτομαι αυτό που σκέφτομαι και το δικαίωμα επίσης να το λέω αν θέλω, ή να μη λέω τίποτα,αν δεν με συμφέρει.

4. Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να ρισκάρω ότι αποφασίζω εγώ να ρισκάρω,με τον μοναδικό όρο ότι δέχομαι να πληρώσω εγώ ο ίδιος το τίμημα αυτού του ρίσκου.

5. Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να ψάχνω αυτό που νομίζω ότι χρειάζομαι από τον κόσμο,αντί να περιμένω να μου δώσει ο άλλος την άδεια να το αποκτήσω.

Ζήσε την κάθε στιγμή

Μην επιτρέψεις να περάσει η ζωή...
Ούτε ν' αφήσεις να τελειώσει η μέρα,
χωρίς να μεγαλώσεις λιγάκι, χωρίς να χαρείς, 
χωρίς να δώσεις φτερά στα όνειρά σου...♥
Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο 
μέσα από τα δάχτυλά σου. 
Ζήσε την κάθε στιγμή...!